رخ دادهای سیاسی و ورزشی و اساساً هر اتفاق عمومی ‌در سطح جامعه یکی از فرصت‌های جذب فرهنگ‌های متفاوت است. برگزارکنندگان نشست‌ها، همایش‌ها و گردهمایی‌های جهانی دریافته اند، از طریق جلب مشارکت هنرمندان، می‌توان با بودجه‌هایی نه چندان گزاف مبلمان شهری را با آثار فرهنگی مجهز کرد و بعدها از طریق زیباسازی شهر از آنها به عنوان سرمایه‌های گردشگری درآمدزایی نمود. بازی‌های المپیک یکی از بارزترین عرصه‌های این کاربری اقتصادی از هنر است. المپیک زمستانی در کانادا برگزار شد. آثار مدعوین مجسمه در این دوره در جای جای ونکوور به چشم می‌خورد. بنابراین، به معرفی اجمالی این آثار می‌پردازیم.

 

سویی جیانگو (چین)
نام اثر: ساخت چین (ترکیب مواد)
در این چیدمان، هنرمند سعی کرده این سؤال را برای بیننده ایجاد کند: در حقیقت این همه جنس از کدام کشور صادر می‌شود؟! چه کسانی این اشیا را می‌سازند و در چه جاهایی به فروش می‌رسانند؟! این اثر به شکل مارپیچی است که چشم را به یک چرخش دوّار هدایت می‌کند، یک نوع استعاره از بازار اقتصاد جهانی پیچیده ای که ما در آن شاهد حضور فرهنگ‌های مختلف هستیم.

ماگدالنا آپاکانویچ (لهستان)
نام اثر: پیکره‌هایی در حال راه رفتن (چدن)
رنگ مایه تیره و وزن زیاد این پیکره‌ها، بازگشتی هستند به زمان! واکنشی از اجتماع کنونی. این اثر یادگاری است از بی ینال ونکوور در سال‌های 2007- 2005.

فلچر بنتون (امریکا)
نام اثر: دونات (فولاد فشرده)
فلچر تاکنون مجموعه‌های متنوعی از آثارش را در موزه‌ها به نمایش گذاشته است. او به خاطر مجسمه‌های فلزی عظیمش با ساخت بسیار دقیق، که ترکیبات کره، استوانه، مکعب و شکل‌های چهارگوش در آن مشاهده می‌شود، شهرت پیدا کرده است. دونات، که نام مجسمه عظیم فلچر در ونکوور است، شامل یک حجم بزرگ حفره مانند است.

جان کلمنت (امریکا)
نام اثر: جسپر (فولاد رنگ شده)
این مجسمه در 2005 در ونکوور نصب شد و به عنوان یکی از آثار هنر شهری مدرن ونکوور شناخته شده است. کودکان و عابرین زیادی از کنار این مجسمه عبور می‌کنند و از حضور آن لذت می‌برند. همچنین کودکان از آن بالا می‌روند و سرگرم بازی می‌شوند. مجسمه‌های مارپیچی کلمنت به نظر می‌رسند در حال چرخیدن و نوسان هستند. گویا خطوط حلزونی قطوری در فضا معلق مانده اند. چرخش‌ها و فرم مارپیچی جسپر، خواص ذاتی این ماده سخت را به چالش کشیده است. کلمنت از دانشگاه پنسیلوانیا فارغ التحصیل شده و بعد در مدرسه هنرهای تجسمی ‌نیویورک ادامه تحصیل داده است. او در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی شرکت کرده است. علاوه بر اثر دائمی‌اش، که در ونکوور نصب شده، آثار شهری زیادی را از وی در نیویورک می‌توان مشاهده کرد.

برادارن گائو (چین)
نام اثر: خانم مائو سعی دارد روی سر لنین بایستد و تعادل خود را حفظ کند (فولاد ضد زنگ)
این مجسمة عظیم الجثه یکی از مجموعه آثاری است که �خانم مائو� نام دارد. مجسمه شامل یک سردیس و پیکرة کوچکی است که روی آن قرار دارد و از جنس فولاد ضد زنگ پرداخت شده است. �خانم مائو�، که پیکره کوچکی است در برابر سردیس، سعی کرده روی سر لنین بایستد. وضعیت قرارگیری این دو مجسمه، نگرش کمونیستی برخی مردم را نشان داده است. برادران گائو به صورتی آگاهانه سعی کرده اند نوعی نقد اجتماعی را در آثارشان تداعی کنند و با نگاه خود قدم به دنیای سیاست بگذارند. شهرداری بیجین، پس از مشاهده آثار این دو هنرمند، هزینة ساخت مجموعة �خانم مائو� را بر عهده گرفت. این دو برادر با تفاوت سنی شش سال هر دو مجسمه ساز هستند و در بیجین زندگی می‌کنند. آن دو در 1980 به جمع هنرمندان �موج هنر� در چین پیوستند.

میشل گولت (کانادا)
نام اثر: بازتاب  (فولاد ضد زنگ)
صندلی‌های هنری و زیبا، کار میشل گولت، هنرمند فرانسوی- کانادایی، است که از دهة 1995 این صندلی‌ها شاخه اصلی کار او شده اند. برخی از صندلی‌ها قابل استفاده برای عموم هستند. بعضی دیگر وارونه نصب شده اند و تعدادی روی زمین افتاده اند. شاعرانگی و سادگی و استفاده از یک فرم خانگی در این آثار به چشم می‌خورد. صندلی‌های میشل گولت در پرفورمنس، رقص و تئاتر بسیار استفاده شده است. روی صندلی‌های این اثر، که نام آن �بازتاب� است، جملات بسیار متفکرانه و حتا ساده ای به زبان انگلیسی یا فرانسوی نوشته شده است، مانند: �رؤیاهای کوچک به هم گره می‌خورند� یا �او زود رسید، من دیر رسیدم و ما یکدیگر را ملاقات کردیم�. این اثر به عابرین اجازه می‌دهد اندکی درنگ کنند و جملات را بخوانند، بعد به اتفاق وارد بحث شوند و از خواندن عبارات لذت ببرند.

لیو جیاهوا (چین)
نام اثر: متکاها
تمرکز این هنرمند روی ساخت مجسمه‌های سرامیکی است. او از پانزده سالگی در یک کارگاه چینی سازی سرگرم به کار شد. پس از پیوستن به هنرمندان �موج نو� در چین، لیو ساخت ظروف چینی سنتی را رها کرد و به خلق اشیای روزمره پرداخت؛ اشیایی که خصلت تکراری بودن و روزمرگی آنها را تعریف می‌کند. این اشیا از فایبرگلاس ساخته می‌شوند. استفاده از ماده فایبرگلاس باعث می‌شود این هنرمند بتواند جزییات را در آثارش به خوبی نشان دهد؛ ریزه کاری‌هایی چون کوک یا چین وچروک‌های روی پارچه! چیدمان متکاها، مانند دیگر مجسمه‌های لیو، خصلت روزمرّگی، دنیوی بودن و عمومیت دارد. سطح صاف و روشن این متکاها توهم یک فضای خانگی و راحت را ایجاد می‌کند، و این در حالی است که این مجموعه از جنسی کاملاً سخت و محکم برخوردارند و تناقض حضور آنها در میان چمن‌ها، بیننده را به این فکر وا می‌دارد: چرا این همه بالش باید روی چمن  قرار گرفته باشند؟!

خاویر مارین (مکزیک)
نام اثر: کُنده (رزین و آهن)
مجسمه‌های خاویر مارین خیلی تأثیربرانگیز هستند. سرهای غول پیکر، از جنس رزین و آهن، بیننده را مجذوب خود می‌کنند. رنگ این آثار خاکی است و به نظر می‌رسد از گل رس ساخته شده‌اند. این مجسمه‌ها با رنگ‌های سفالین تداعی گر آثار تاریخی و پهلوانان ناشناختة کهن هستند. انگار این سردیس‌ها از مکانی به اینجا آورده شده اند تا زمان از دست رفته را به آدمی ‌یادآوری کنند. این مجسمه‌های واقع گرایانه، عظمت و تقدس تاریخ را نشان می‌دهند. شاخصه بارز مجسمه‌ها، نحوة نصب کردن و ایستایی آنهاست. همه این سردیس‌ها طوری نصب شده اند، گویی در حال چرخیدن و افتادن هستند. در تمامی ‌سردیس‌ها پوششی روی سر مشاهده می‌شود که مربوط به دورة دیگری است! اغلب این مجسمه‌ها مانند حجم‌های دوره باروک اسپانیا هستند. خاویر مارین یکی از معتبرترین مجسمه‌سازان فیگوراتیو در مکزیک به شمار می‌رود که تاکنون آثارش در مادرید، پاریس، میلان و ونیز به نمایش درآمده اند.

جاوم پلنسا (اسپانیا)
نام اثر: ما (آلومینیوم)
یکی از بهترین چیدمان‌های بی ینال ونکوور، اثر جاوم پلنسا است. اثری که گوناگونی زبان را با ساخت الفبای کشور‌های مختلف در قالب پیکره نشان داده است. پیکره ای بدون سر و بزرگ‌تر از یک انسان طبیعی! این پیکره از حروف الفبای هشت کشور مختلف ساخته شده است و البته از جنسیت خاصی هم برخوردار نیست. برای کشوری چون کانادا، که چندزبانی در آن زیاد دیده می‌شود، این اثر از ارزش ویژه ای برخوردار است. مجسمه ای به ارتفاع چهارمتر و هشتاد سانتیمتر که در شب نورانی است، بیننده را از شلوغی و دغدغه‌های شهری دور می‌کند. پلنسا در بارسلون و پاریس کار می‌کند و تاکنون جوایز بین المللی گوناگونی دریافت کرده است. لازم به ذکر است پلنسا در پنجاه وسومین بی‌ینال ونیز شرکت کرده است.

یومینجون (چین)
نام اثر: قهقهه (برنز رنگ شده)
�قهقهه� عنوان اثری است از یومینجون که برای مجسمه‌هایش- همه تصویری از خود هنرمند هستند- انتخاب کرده است. پیکره‌های خندان مشخصة بارز آثار این هنرمند هستند. هرچه بیشتر به این فرم‌های فریزشده خیره می‌شوید، تناقض را میان موضوع اثر و سکوت تلخ حجم‌ها می‌توان حس کرد. ما خنده‌ها را می‌بینیم، اما صدایی از قهقهة حجم‌ها به گوش نمی‌رسد. ژست‌های کج ومعوج این پیکره‌ها ما را به یاد تصاویر انیمیشن و کارتون می‌اندازد. مجسمه‌های �قهقهه� به نظر خیلی تشنج آور و شدید و همچون عملی دیوانه وار دیده می‌شوند. اندازة این آثار غیر واقعی است و بزرگ تر از پیکره انسان هستند، همچون خود قهقهه، که عملی کاملاً اغراق آمیز است. یومینجون از هنرمندانی است که به جمع هنرمندان �موج نو� در چین پیوست. شوخ طبعی، تکرار و تأکید بر فردیّت شاخصة اصلی آثار وی است. او از اولین هنرمندانی است که به زندگی معاصر با دید کنایه آمیز نگاه می‌کند؛ کسی که بر خوشی‌های بی اساس تأکید می‌کند و آنها را به حجم مبّدل می‌سازد.

سوفی رایدر (انگلیس)
نام اثر: مینوتور و خرگوش (سیم‌های به هم تابیده و سرامیک)
مجسمه ای از سیم‌های به هم تابیده ، نصب شده روی یک پایه سرامیکی، اثر اخیر سوفی رایدر است. در وهله اول بیننده حس می‌کند یک رابطة احساسی بین مینوتور و خرگوش برقرار شده است، اما بنابر قصه‌های عامیانه: این دو حیوان کاملاً در دو جناح مخالف هم قرار دارند. در اسطوره‌های یونان تصویری که بخشی از آن انسان و بخشی از آن گاو است، مظهر قدرت و آدمکشی شناخته شده است. البته، این در حالی  است که خرگوش نماد باروری، زیرکی و چالاکی است.