عادل فردوسي پور در مهرماه ۱۳۵۳ در محله شهر آرا تهران متولد شد. وي فرزند نخست خانواده است و يک خواهر و يک برادر نيز دارد. پدرش از اهالي رفسنجان و کرماني الاصل است. وي دوران دبستان را در مدرسه "ذوقي" گذراند. از همان زمان علاقه اش به فوتبال نيز نمود پيدا کرد، علاقه اي که بعدها خانواده را نگران کرد. عادل دوره راهنمايي را در مدرسه طالقاني گذراند و چهارسال دبيرستان را به مدرسه البرز رفت و با معدل ۱۸ ديپلم گرفت.
به گزارش آتی نیوز، وي علاقه زيادي به نشريات ورزشي داشت؛ تمام اميد و آرزويم مجله "دنياي ورزش" يا "كيهان ورزشي" بود كه هر هفته براي بدست آوردنش كلي تلاش مي كردم. خانواده اش اهل فوتبال نيستند، وي در اين باره گفته است که "هضم اين موضوع که من فوتبال را دوست دارم براي خانواده ام بسيار دشوار بود، با التماس پدرم چند باري مرا به استاديوم برد، اما موضوع آن بود که آنها اصلا به فوتبال علاقه اي نداشتند."

همزمان با آغاز دوره دبيرستان به دليل علاقه فراواني که به زبان انگليسي داشت به يادگيري زبان پرداخت. با ورود به دانشگاه شريف در رشته مهندسي صنايع، توانست يادگيري زبان انگليسي را نيز ادامه دهد و در سال سوم دانشگاه انگليسي را بخوبي فرا بگيرد. او تحصيل را در دانشگاه شريف تا مقطع کارشناسي ارشد در رشته صنايع ادامه داد و در همان دانشگاه به تدريس زبان تخصصي مشغول شد.

فردوسي پور فوتبال را دوست دارد و خوب نيز بازي مي کند. شعر دوست نيز هست و با سپهري ميانه اي دارد.

"راستي اگر سهراب سپهري زنده بود، مي توانست در برنامه "نود" به عنوان يك كارشناس حاضر باشد. حيف شد!" او در سال ۱۳۸۴ با گروه اجرايي نمايش "فنز" به نويسندگي و کارگرداني محمد رحمانيان همکاري کرد. نمايش "فنز" درباره يک خانواده انگليسي بود که همگي از طرفداران متعصب تيم منچستر يونايتد بوده و پرويز پرستويي در اين نمايش نقش برادر بزرگ‌تر را ايفا مي‌کرد که گزارشگر راديو بود و عادل نيز به جاي او گزارش انگليسي مي کرد.

از روزنامه نگاري تا اجراي برنامه

وي فعاليت رسانه‌اي خود را در سال ۱۳۷۲، با روزنامه‌نگاري در اولين روزنامه ورزشي کشور، روزنامهٔ ابرار ورزشي به سردبيري اردشير لارودي آغاز کرد. در آن زمان، سال سوم مهندسي بود.
خود وي در اين باره مي‌گويد: "اردشير لارودي در رابطه با حيطه کاري ام پرسيد و پاسخ دادم ترجمه. متني به دستم داد. صبح فرداي آن روز کارم را تحويل دادم و از چند روز بعد کار را شروع کردم." بزرگترين علاقه مندي اش حضور در صدا و سيما بود، وي در اين باره مي گويد: "n بار تست دادم تا در نهايت قبول شدم.
آخرين باري که تست دارم اواخر سال ۱۳۷۳ بود. اوايل هم پاسخ مثبت بود، اما مي گفتند صدات جوان است و پخته نيست."

پس از چندين آزمون به صدا و سيما راه يافت اولين بار در سال ۱۳۷۴ در جريان بازي فوتسال جام رمضان صدايش از صدا و سيما پخش شد.
در ابتدا به گزارش برنامه منتخب ورزشي پرداخت و با گزارش بازي ها در جام جهاني ۹۸ به شهرت رسيد. آن زمان کسي اسم فردوسي پور را نمي دانست، درباره اش مي گفتند "همان مجري که مي داند شب قبل بازيکنان ليورپول چه خورده اند!" فردوسي پور به روز بود و اطلاعات تازه اي داشت، اسامي بازيکنان خارجي را درست تلفظ مي کرد و در شيوه گزارشگري و خواندن اسامي، در صدا و سيما تحولي ايجاد کرد.

هوشنگ نصيرزاده درباره وي مي نويسد: "جواني است قد بلند، عاشق فوتبال، بسيار کم رو و خجالتي، سر به زير، کم حرف، طرفدار انتقاد، نوگرا و داراي خانواده اصيل و معتقد به اصول."

مازيار ناظمي در باره حضور عادل فردوسي پور در صدا و سيما مي نويسد: "اگر اشتباه نکنم سال ۱۳۷۵ بود که به عنوان گوينده و تهيه کننده در گروه ورزش شبکه سه سيما فعاليت داشتم يادم مي ايد جوان قد بلند و موفرفري آمده بود که تست گزارشگري فوتبال بدهد. کلي مجلات "ورد ساکر" هم زير بغلش بود و قرار شد روي يکي از فوتبالهاي اروپائي صدا بگذارد وقتي کارش را شروع کرد به حدي صدايش بد و اجرايش مشکل داشت که همه مي خنديدند.
کمتر کسي از بچه هاي حاضر در آن زمان فکر مي کردند عادل بتواند با جواد خياباني که براي خودش اسم و رسمي بهم زده بود، رقابت کند و در نهايت هم او را کنار بزند. گزارشگري تنيس، مسابقات اتومبيلراني، نوشتن اطلاعات لازم براي برخي گزارشگران قديمي تر و کم کم وارد شدن به عرصه گزارشگري فوتبال مسيري بود که عادل در سيما طي کرد."

درباره کمک همکارانش به پرسپوليس مي گويد: "سعي كرده ام از همه آنها چيز ياد بگيرم؛ از وارث، شفيع، كوتي و بهروان گرفته تا جواد خياباني كه خيلي به من كمك كرد. و حتي همكاران نسل جديد مثل آقاي عليفر، مزدك[ميرزايي]، پيمان[يوسفي] و بقيه." اگر برنامه هاي ورزشي صدا و سيما را در خاطر مرور کنيم، از جام جهاني ۹۸، عادل فردوسي پور مهمترين بازي هاي ايران را به همراه جواد خياباني گزارش کرده، هرچند که اين روزها، حرفه اي گري اولي موجب کسادي کار دومي شده است.
او مي گويد طرفدار هيچ تيمي نيستم، با جوي که ايران دارد نمي شود طرفدار تيمي بود. اما به ليورپول انگليس از قديم علاقه داشته است.

وقتي برنامه "نود" کليد خورد

فردوسي پور در سال ۷۸، طرحي را از روي يک برنامه پر مخاطب ايتاليايي ارائه داد که در خرداد همان سال در قالب برنامه ۹۰ ارائه شد، برنامه اي که شهرتي براي او به ارمغان آورد.

وي درباره برنامه "نود" مي گويد: "ماهيت برنامه "نود" نقد و بررسي بازي هاي ليگ و اتفاقات پيرامون فوتبال است. نمي توان اصل آن را تغيير داد." فردوسي پور متاهل است و از نظرات همسرش در خصوص برنامه بهره مي گيرد. او از نظرات ديگران استقبال مي کند، اما براي برنامه اش اسلوبي دارد.

داور پيشکسوت فوتبال ايران در اين باره مي گويد: "عادل سعي مي کند برنامه نود را به هيچ کس و هيچ چيز نفروشد و از بهترين دوستش هم انتقاد مي کند. او مهارت دارد که وارد ماجراهايي شود که براي افکار عمومي جالب است و متخصص کشيدن مو از ماست است."

وي همزمان با برنامه نود بزرگ شد و با آغاز دوره ليگ برتر فوتبال و برنامه هاي هفتگي اش که به تحليل رويدادهاي ورزش فوتبال کشور مي پرداخت، چهره شد. آنچنان که برنامه هايش تاثير مستقيمي در تيم هاي مطرح کشور، فدراسيون و تربيت بدني داشت.
وي در اين سال ها هميشه يک روند رو به رشد را طي کرده و سعي کرده به خطوط قرمز احترام بگذارد. به قول خودش هرگاه که کسي نيز به اين خطوط احترامي نگذارد، پرچم مي زنم و بالا و پايين مي پرم.
در اين سال ها که برنامه "نود" را ارائه مي دهد، در استوديوي شماره ۱۴ به اجراي برنامه مي پردازد، استوديوي کوچکي که به يمن دستگاه هاي ديجيتالي بسيار بزرگ به نظر مي رسد.
معمولا در زمان تعطيلي ليگ، برنامه نود نيز تعطيل است. سرقفلي "نود" نيز به نام عادل زده شده، هرچند که تاکنون چهار بار مزدک ميرزايي و رضا جاوداني به جاي او ايفاي نقش کرده اند، اما کسي آن ها را به ياد نمي آورد، همه نود را به نام فردوسي پور مي شناسند.

دشمنان نود چه کساني هستند؟

ــ علي پروين

؛ از ديرباز با فردوسي پور مشکل داشته، جمله "عادل را دوست دارم اما برنامه‌ هايش را نه!" در دهه هفتاد از قول پروين بر زبان همه بود. اما اين روزها رابطه ي خوبي بين اين دو برقرار است.

ــ علي دايي؛

در بازي آخر ايران در جام جهاني با جمله فردوسي پور تحت عنوان "خداحافظ علي دايي؛ خداحافظ جام جهاني." مشکلات آغاز شد. در زماني که دايي مربي سايپا بود وي تلويحا برنامه ۹۰ و مجري اش را متهم کرد به اينکه آنها نمي خواهند ما قهرمان شويم. فردوسي پور در باره دايي مي گويد او فکر مي کند همه با او دشمن هستند، مگر اينکه خلافش ثابت شود.

ــ امير قلعه نوعي؛

فردوسي پور اينقدر از وي انتقاد کرد و اينقدر دلايل ماندنش را در نيمکت مربي گري استقلال پرسيد که سرانجام قلعه نوعي در اظهار نظري گفت که عادل کارشناس فوتبال نيست، او در زمان مدرسه پينگ پونگ بازي مي کرده!

ــ معمولا سيستم داوري کشور

با برنامه "نود" مشکل دارند، اما همين که بازنشسته شدند يا از کار برکنار، تلاش دارند تا نظرات شان را در برنامه به سمع عموم برسانند.

ــ مسئولين فدراسيون و ليگ؛

کم و بيش با برنامه "نود" مشکل دارند. سيستمي که سال هاست پاسخگو نبوده و هم اينک نيز رياست اش نيز پاسخگو نيست، فشار بر خود احساس مي کند اگر از او بازخواست شود، مجموعه فدراسيون و مديران ارشد تربيت بدني نيز همين گونه اند.